Conscrit

De afgelopen weken stonden voor ons in het teken van Le Conscrit. Een feest waarvan ik nog nooit gehoord had en jullie waarschijnlijk ook niet! Maar het was een unieke en leuke ervaring dus zeker de moeite waard om deze met jullie te delen!

Een stukje geschiedenis

Le conscrit stampt uit de tijd van Napoleon en betekent letterlijk dienstplichtige. In 1798 werd de wet van de dienstplicht in Frankrijk aangenomen voor alle mannen tussen de 20 en 25 jaar. Maar niet alle mannen zijn nodig en er komt een loting systeem. Alle mannen van dezelfde generatie (geboren in hetzelfde jaar) komen samen en trekken lootjes om te bepalen wie er in het leger moet. Dit heeft zo 100 jaar voortgeduurd.

Een traditie is geboren. De 20-jarigen nemen tijdens een groot feest afscheid voordat ze naar het leger vertrekken. In 1880 bedenkt een man in Villefranche (een stadje hier in de Beaujolais) dat hij zijn 40-jarige verjaardag op datzelfde moment wil vieren. Steeds meer generaties voegen zich bij het feest en zo is de huidige traditie van het Conscrit ontstaan. Inmiddels is het Conscrit voor zowel mannen als vrouwen.

Classe de neuf

Het woord classe wordt nu gebruikt voor iedereen die in een jaar is geboren dat eindigt op éénzelfde cijfer. Het jaar 2019 is het jaar van de ‘classe de neuf’. Iedereen die geboren is in een jaartal dat eindigt op een 9 en dit jaar dus 10,20,30,40 etc. wordt mag meedoen.

Thijs is geboren in 1979, dit is dus zijn jaar. Het hele jaar door zamelen de verschillende jaargroepen al geld in om uiteindelijk het grote feestweekend te financieren. Eens in de 10 jaar ben je aan de beurt en dit is dan ook HET feest van het jaar.

Het begint eigenlijk al een week van te voren waarbij iedereen zijn hoed ontvangt en men alvast in de stemming komt. Thijs sluit zich slechts een paar dagen van te voren aan bij de groep 40-jarigen, maar hij wordt met open armen ontvangen. Van iedereen horen we dat het zo leuk is dat hij meedoet en dat dit feest de beste manier is om te integreren in de gemeenschap.

Carnaval?

Inmiddels zijn ook de voorbereidingen voor de parade in volle gang. Het thema van dit jaar is cult films. Iedere generatie heeft weer zijn eigen ‘sub’ thema. Voor de 40-jarigen is dit de film ‘Les bronzés font du ski’. Een praalwagen met skibaan en sneeuwkanon wordt dus gebouwd.

Voor Thijs begint het weekend zaterdagmiddag. De 40-jarigen verzamelen zich ver voordat de parade begint om alvast…. Euh ja wat eigenlijk? Om het feestje alvast te laten beginnen.

Ik ga met de jongens kijken naar de parade. Wat een leuke ervaring. De burgemeester blijkt ook bij de klas van 9 te horen. Nu komen we erachter dat hij naast burgemeester en loodgieter ook een feestnummer is. Hij waardeert het erg dat Thijs als nieuweling ook meedoet. Daarna vraagt hij of ons zwembad al klaar is. Waar dat integreren al niet goed voor is!

Elke generatie komt langs met zijn eigen praalwagen. Van 10 tot 90 jaar. Naast de ski piste, zien we ook een Grease wagen, de smurfen, Harry Potter en nog veel meer. Na afloop drinken we wijn in de cave, een biertje in de bar en doen we nog een klein dansje in de feestzaal.

De volgende ochtend mag Thijs alweer vroeg paraat staan. Om 10.00 leggen de conscrit een krans bij het monument in het dorp. Daarna gaan ze op de foto. Dan is het tijd voor het defilé. Weer loopt de classe de neuf door de hoofdstraat van het dorp. Dit keer strak in pak mét hoed. Na het defilé is het tijd voor wijn. Op het schoolplein staan tal van flessen klaar om te proosten. Je pakt hier geen glaasje, maar gewoon een fles.

Het hoogtepunt van le Conscrit

Het hoogtepunt van het weekend is het banquet in de salle de fête. Voor de conscrit en hun gasten. Het banquet begint om 14.00. Uiteraard betekent dit niet dat we om 14.00 aan tafel gaan. We beginnen met crémant en heerlijke hapjes. Het uitdelen van hapjes en drankjes gaat eindeloos door. Maar wat een leuke manier om meer mensen te leren kennen. En met een glas crémant in je hand, komt het Frans er ook net iets soepeler uit.

Om een uur of 4 gaan we aan tafel. Met bijna 200 man zitten we aan lange tafels. Tussen de gerechten door wordt er gedanst, gezongen en spelletjes gedaan. Ná de kaas is het nog geen tijd voor het dessert. Eerst is er een lange pauze. Voor ons tijd om de oppas af te lossen. Van te voren waren we er van overtuigd dat dit voor ons ook het einde van de dag zou zijn.

Maar het dessert en de afterparty lonken toch net iets te veel, dus als schoonmoeder de babycam bewaakt gaan wij toch maar weer terug naar de feestzaal. Daar wacht ons het dessert en de dansvloer! Het zondag programma eindigt met uiensoep om 03.00. Wij hebben dit bij lange na niet gehaald en ik vraag me sterk af wie wel. Waarschijnlijk de-20 jarigen!

Integreren is niet zo moeilijk

Dat dit feest een geweldige manier is om te integreren klopt wel. Het aantal mensen dat ons de volgende week gedag zoent in het dorp is zeker verdubbeld. De volgende dag staan de foto’s in de krant.

Een week later is de afterlunch. Naïef als we nog steeds zijn, vragen we de buren om een paar uur op de jongens te passen. Dit blijkt achteraf de hele dag te zijn. Om 11.00 verzamelen we in het dorp en vertrekken we met een bus naar een ander dorp in de ‘haut Beaujolais’. Daar beginnen we met een borrel en het bedanken van de organisatie. Een paar uur later begint de lunch die overgaat in karaoke. Als de jongens al aan het dinner zitten zijn we eindelijk terug.

Al met al een geweldige ervaring. We hebben zoveel leuke reacties gekregen van de mensen om ons heen. Nu is het wachten op het jaar van de 4. Dan mag Harry voor het eerst meedoen!

A tout á l’heure!

Wil je meer lezen over Franse feesten? Kijk dan even hier.