De Franse schoolkantine is niet zomaar een ordinaire kantine waar je snel een broodje pindakaas naar binnen werkt. De lunch (in het Frans le repas) neemt een belangrijke plaats in op een schooldag. Vandaag ga ik ervaren hoe het er aan toe gaat én tegelijk Harry observeren tijdens het eten. Dit wil ik al sinds Harry zijn eerste schooldag. Ik ga namelijk een dagje helpen!
De kantine van onze school staat goed aangeschreven. Alle ouders die ik erover spreek, zeggen dat er goed wordt gekookt met verse ingrediënten. Bij binnenkomst verbaas is me al over de keuken de keuken apparatuur. De keuken van de kantine doet niet onder voor een professionele restaurant keuken. De cheffin van de kantine bereidt al bijna 30 jaar de lunch voor de kinderen. Ik heb mij laten vertellen dat ze nooit ziek is.
Tijdens de kerstvakantie is haar man overleden en daarom heeft ze recht op een paar dagen vrij. Zoals ze zelf al zegt, is ze niet zo goed in delegeren. Maar vooruit dan, ze neemt deze week een paar middagen vrij. Niet de hele dag want in de ochtend doet ze graag zelf de mise en place, geeft ons instructies en vertrekt pas als alles in orde is.
Het menu
Vandaag ben ik dus aan de beurt om te helpen. Ik mag mij om half 11 melden. Elke dag eten er ongeveer 90 kinderen in de kantine. Dit is het overgrote deel van de school. Omdat de keuken deze week gerund wordt door onervaren vrijwilligers heeft ze het menu zo simpel mogelijk gemaakt.
Salade Verte (groene salade)
Tartiflette (een soort aardappelgratin met spekjes en kaas)
Fromage (elke dag kaas)
Compote
Ik ben best zenuwachtig want ik wil natuurlijk wel een goede indruk maken én hopelijk red ik het met mijn Frans. Natuurlijk gaat het helemaal prima. De cheffin heeft de Tartiflette al helemaal voorbereid, dus qua koken hoef ik weinig te doen behalve een dressing voor de salade maken en wat brood snijden. Om half 12 begint de lunch voor de lagere klassen. Harry is apetrots dat ik er ben vandaag en vertelt tegen iedereen dat ik zijn mama ben. De kinderen kijken sowieso hun ogen uit en vragen zich af waar Micheline is gebleven.
Alles proeven
De kinderen beginnen met de salade. De regel is dat de kinderen alles proeven. Verder mogen ze zelf bepalen hoeveel ze eten. Maar wat op het bord komt, wordt opgegeten. Het valt me op dat de meeste kinderen best veel salade eten. Een goed systeem om met de groentjes te beginnen. Daarna serveren we de tartiflette. Sommige kinderen nemen eerst een klein beetje maar al snel komen ze voor de tweede, derde en zelfs vierde keer langs.
Ook Harry laat zich een paar keer opscheppen door mij. Het is echt heel leuk om te zien hoe goed Harry Frans spreekt. Ook tegen mij blijft hij vandaag Frans praten. Hij heeft het duidelijk naar zijn zin met zijn klasgenootjes.
Tijdens de lunch zijn de begeleiders strikt. Vooral de oudere kinderen dienen zich rustig en netjes te gedragen. Na het hoofdgerecht komt het kaasplateau met allemaal verschillende kazen. De kinderen mogen 2 kaasjes uitkiezen. Daarna krijgen ze nog een compote.
Als de buikjes vol zijn gegeten, ruimen de kinderen de lege! bordjes op en lopen hand in hand in een ordelijk rijtje naar het schoolplein. Nádat ze ons uitgebreid bedanken voor de heerlijke lunch, natuurlijk!
Het is heel leuk om dit een keer mee te maken en te helpen in de keuken. Het valt me wel op dat alles volgens een specifieke routine moet gebeuren. Van het wassen van de sla tot het opruimen van de stoelen. Ik ben meteen weer blij dat ik niet meer voor een baas hoef te werken. Micheline geeft ook toe dat ze nogal moeite heeft met delegeren. Maar wat wil je, ná 30 jaar.
Ik kijk stiekem nog even naar Harry op het schoolplein die lekker rond aan het rennen is met zijn vriendjes. En dan komen alweer de oudere kinderen voor de lunch…
Error: There is no connected account for the user 17841404169875087 Feed will not update.
carla van noort
Anne, wat een genot om dit te lezen! Echt geweldig. Zelfs ik krijg er een blij gevoel bij.
liefs Carla
Anne
Daar doe ik het voor!
Loes
Weer genoten van je verhaal Anne, ik zie het zo voor me! Heel erg leuk.
Anne
Dankje! Helaas kon ik er geen foto’s bij maken vanwege alle andere kinderen. Dus het is mooi dat je het zo ook voor je ziet!