De afgelopen week waren mijn ouders op bezoek. Heel gezellig en ook heel leuk voor de kinderen. Die kunnen wel weer wat nieuwe afleiding gebruiken. Nu we dik 2 maanden vakantie vieren en klussen merk ik dat vooral Harry toe is aan iets nieuws. En ik ben er aan toe dat ze weer naar school gaan.
Thijs merkt dat ik niet meer zoveel geduld met ze heb. Hij vraagt terecht of ik het nog wel zie zitten. Dat ik doordeweeks er voor de kinderen ben. Dat is natuurlijk een goede vraag. In het begin heb ik 2 dagen in de week helemaal voor mezelf. Dan zijn Harry en Loek tegelijk naar school en naar de crèche. Als ik bedenk wat ik in die 2 dagen allemaal voor elkaar wil krijgen (plannen voor de chambre d’hotes, administratie, blog schrijven, fietsen, moestuin etc. etc.) lijkt dat me toch net een dag te weinig.
Dromen zijn er om na te jagen
Toch moet ik mezelf ook achter de oren krabben. Thijs is helemaal in zijn element als klusser. Regelmatig staat hij om 6 uur of eerder naast zijn bed om alvast te beginnen met zagen, schroeven of bouwen. Nu mijn ouders er zijn kon ik zelf ook fatsoenlijk mee klussen en hebben we samen (lees: Thijs, met een hele kleine bijdrage van mij) een schutting cq. bloembak om het nieuwe terras gemaakt. Super blij zijn we met het resultaat.
Thijs komt steeds meer tot de conclusie dat hij veel liever de hele dag buiten werkt dan de hele dag achter de computer. Daarnaast moeten we nog bedenken wat we met onze wijnvelden willen doen. Blijven verhuren of…… er zelf mee aan de slag gaan. Dat laatste leek me voorafgaand niet echt een optie maar lijkt nu ineens heel logisch. Met wat advies van de wijnboeren om ons heen hebben we nu het plan om na de oogst van dit jaar, de wijnvelden te rooien en opnieuw (biologisch) te beginnen. De grond zal een paar jaar rust nodig hebben en dat geeft ons de kans om het vak te leren.
Wellicht kan Thijs minder gaan werken en dan misschien na een tijd wel helemaal full-time wijnboer worden. Over de precieze invulling dromen we nog even verder. Maar wij weten inmiddels wel, dat dromen er zijn om na te jagen!
Ode aan de man
Tot die tijd realiseer ik me dat ik een luxe positie heb. Soms geef ik Thijs niet genoeg credits voor wat hij nu doet. Hij is bereid om 2 uur van huis een full-time baan te blijven doen terwijl ik de chambre d’hotes mag runnen. En een beetje mag hobby-en met een moestuin en een blog. Dus als ik af en toe wat ongeduldig ben met de kinderen denk ik daar aan en ben ik vooral heel blij en dankbaar. Want ik mis het gehaaste kantoorleven geen moment, maar dan ook echt geen moment!
Error: There is no connected account for the user 17841404169875087 Feed will not update.
Geef een reactie